14 nov 2011

VENTOS DE OUTONO

Un xogo de sopro.

Compoñemos unha árbore, parte por parte, a herba onde medra, as raíces no chan, o tronco subindo ao ceo, as pólas no alto e por último as follas secas a piques de voar e caer co vento do outono.


Nós somos o vento e sopramos e sopramos ata deixar a árbore núa.

No hay comentarios:

Publicar un comentario